νεφέλιο(ν)

το (Α νεφέλιον)

υποκορ.

1. μικρό σύννεφο, συννεφάκι

2. αιωρούμενο ίζημα τών ούρων

3. ιατρ. ελαφρά θολερότητα τού κερατοειδούς τού οφθαλμού που οφείλεται σε λεπτή ουλή

νεοελλ.

1. χημικό στοιχείο, ανύπαρκτο στη Γη, τού οποίου η ύπαρξη στο διάστημα υποτέθηκε ως πιθανή ερμηνεία τής παρουσίας ορισμένων μη ανιχνεύσιμων γραμμών στα φάσματα γαλαξιακών ή πλανητικών νεφελωμάτων

2. βοτ. γένος δικότυλων φυτών

αρχ.

1. (σχετικά με οφθαλμό) νεφελοειδής κηλίδα

2. λευκό σημείο στα νύχια

3. αστρον. νεφελώδης κηλίδα, νεφέλωμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νεφέλη. Ο τ. με τη νεοελλ. σημ. «γένος φυτών» είναι αντιδάνειος (πρβλ. αγγλ. nephelium), μαρτυρείται δε από το 1889 στο Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν].